हेचि व्हावी माझी आस जन्मोजन्मीं तुझा दास पंढरीचा वारकरी वारी चुकों नेदीं हरी संतसंग सर्वकाळ अखंड प्रेमाचा सुकाळ चंद्रभागे स्नान तुका मागे हेचि दान
Hechi whaawi maajhi as Janmojanmin tujha daas Pndharicha waarakari Waari chukon nedin hari Sntasng sarwakaal Akhnd premaacha sukaal Chndrabhaage snaan Tuka maage hechi daan
Chuchukli Paal Ek / चुकचुकली पाल एक चुकचुकली पाल एक कालचक्र क्षण चुकले नकळत या रात्रीला मी माझे दिन विकले रंग तुझे स्वप्नमयी ल्यालेली ती पहाट धुक्यामधुन मी तुझी शोधियली वाट वाट परि दिशेस पुन्हा पुन्हा वळण नवे का फुटले अशी हरवले तशी मलाच मी अनोळखी इथे तिथे दंवातही तुझीच मूर्ती सारखी गीतांतील सूर असे…
Tuch Karta Aani Karvita / तूच कर्ता आणि करविता तूच कर्ता आणि करविता शरण तुला भगवंता, मी शरण तुला भगवंता तुझिया श्वासे पान हलते, हर्षे तुझिया फुल फुलते तेज झळाळत गगन ही झुलते, रविचंद्राचा तू निर्माता सुखदुःखाची ऊनसाऊली, तुझीच जाणिव वेळोवेळी तुझ्या कृपेच्या पंखाखाली, जीवदान ते मरणा मिळता देऊळ तूची, तूच मूर्ती, तूच आरती, पूजा…
Sarnar Kadhi Ran / सरणार कधी रण प्रभू तरी सरणार कधी रण प्रभु तरी हे कुठवर साहू घाव शिरी दिसू लागले अभ्र सभोती विदीर्ण झाली जरि ही छाती अजून जळते आंतरज्योती कसा सावरू देह परी होय तनूची केवळ चाळण प्राण उडाया बघती त्यातुन मिटण्या झाले अधीर लोचन खङग गळाले भूमिवरी पावन खिंडीत पाऊल रोवून शरीर…
Zadakhali Baslele / झाडाखाली बसलेले, कोणी कोठे रुसलेले झाडाखाली बसलेले, कोणी कोठे रुसलेले चिंब मनी आज पुन्हा, आठवूनी मेघ जुना कोणी भिजलेले वार्‍यातूनी, पाण्यातूनी, गाण्यातूनी भिजला पाऊस हा माझा तुझा, आता ऋतू सजला गंध असे, मंद जणू, होऊनिया थेंब जणू, आता टपटपले पाऊस हा असा, झाला वेडापिसा, पानाफुलांत पुन्हा खूप जुन्या आज पुन्हा, डोळयात थेंबखुणा…
Man Mandira / मन मंदिरा मन मंदिरा तेजाने मन मंदिरा तेजाने उजळून घेई साधका संवेदना, संवेदना संवादे सहवेदना जपताना मन मंदिरा तेजाने उजळून घेई साधका तळहाताच्या रेषांनी सहज सुखा का भोगी कुणी स्वयंप्रकाशी तू तारा, चैतन्याचा गाभारा भर पंखातून स्वप्न उद्याचे, झेप घे रे पाखरा उजळून घेई साधका English Man mndira tejaane Man mndira tejaane…
Aakash Jhale / आकाश झाले हळवे जरासे आले भरूनसे आकाश झाले हळवे जरासे आले भरूनसे ढगांचे किनारे अवेळी वहावे आले गळूनसे नको जीव लावू अशा पावसाला तो आहे इथे पाहुणा पंख फुटून गेला उडून तरी फुलवेल मना ओलावा पेरून जाई निघून ढगांचा पुढे कारवा लाट फिरुनी किनारी परतली पाण्यानं भरले ठसे वाळूत गिरवले शब्द हरवले…