Bhogle Je Dukha Tyala / भोगले जे दुःख त्याला सुख म्हणावे लागले
Bhogle Je Dukha Tyala / भोगले जे दुःख त्याला सुख म्हणावे लागले
भोगले जे दुःख त्याला सुख म्हणावे लागले एवढे मी भोगिले की मज हसावे लागले ठेविले आजन्म डोळे आपुले मी कोरडे पण दुजांच्या आसवांनी मज भिजावे लागले लोक भेटायास आले काढत्या पायासवे अन अखेरी कुशल माझे मज पुसावे लागले गवसला नाहीच मजला चेहरा माझा कधी मी कशी होते मलाही आठवावे लागले एकदा केव्हातरी मी वचन कवितेला दिले राखरांगोळीस माझ्या गुणगुणावे लागले
English
Bhogale je duhkh tyaala sukh mhanaawe laagale Ewadhe mi bhogile ki maj hasaawe laagale Thhewile ajanm dole apule mi korade Pan dujaanchya asawaanni maj bhijaawe laagale Lok bhetaayaas ale kaadhatya paayaasawe An akheri kushal maajhe maj pusaawe laagale Gawasala naahich majala chehara maajha kadhi Mi kashi hote malaahi athhawaawe laagale Ekada kewhaatari mi wachan kawitela dile Raakharaangolis maajhya gunagunaawe laagale