Bhogle Je Dukha Tyala / भोगले जे दुःख त्याला सुख म्हणावे लागले
भोगले जे दुःख त्याला सुख म्हणावे लागले
एवढे मी भोगिले की मज हसावे लागले
ठेविले आजन्म डोळे आपुले मी कोरडे
पण दुजांच्या आसवांनी मज भिजावे लागले
लोक भेटायास आले काढत्या पायासवे
अन अखेरी कुशल माझे मज पुसावे लागले
गवसला नाहीच मजला चेहरा माझा कधी
मी कशी होते मलाही आठवावे लागले
एकदा केव्हातरी मी वचन कवितेला दिले
राखरांगोळीस माझ्या गुणगुणावे लागले
English
Bhogale je duhkh tyaala sukh mhanaawe laagale
Ewadhe mi bhogile ki maj hasaawe laagale
Thhewile ajanm dole apule mi korade
Pan dujaanchya asawaanni maj bhijaawe laagale
Lok bhetaayaas ale kaadhatya paayaasawe
An akheri kushal maajhe maj pusaawe laagale
Gawasala naahich majala chehara maajha kadhi
Mi kashi hote malaahi athhawaawe laagale
Ekada kewhaatari mi wachan kawitela dile
Raakharaangolis maajhya gunagunaawe laagale